گروه تاریخ مشرق- مناخیم بگین، نخست وزیر اسبق اسرائیل و یکی از قسی‌القلب‌ترین صهیونیست‌هایی که تاریخ به خود دیده، در چنین روزی مرد. شاید تنها چیزی که از او در چنین سال‌مرگی می‌توان یاد کرد، تصویری از جنایات فراموش‌ناشدنی او است که اگرچه برای او و یارانش شادی‌آور و مایه پاسداری پایه‌های رژیم نامشروع اسرائیل بود، خاطره دهشتناکش برای جهانیان تا ابد برجای خواهد ماند.
* تولد یک قاتل
مناخیم بگین در خانواده‌ای از جهود روسی به دنیا آمد. او و خانواده‌اش به شدت تحت تاثیر نظریات تئوری‌پرداز یهودی و حامی جنبش‌های مسلحانه صهیونیستی، «ژابونیتسکی» بودند. بگین، در گرماگرم جنگ دوم جهانی، در پوشش نظامیان لهستانی به جنگ با آلمان‌ها پرداخت. در سال 1942 از طریق ایران به فلسطین رفت و به «ایرگون»ها -که یک نیروی افراطی و مسلح صهیونیستی بودند- پیوست. با این همه، نخست وزیر رژیم صهیونیستی که از ژوئن 1977 به این مقام دست یافت، چند خاطره شوم از خود بر جای گذاشته که تلخی آن هیچ‌گاه از زیر زبان خوانندگان و شنودگان از بین نمی‌رود.
کشتار وحشیانه دیریاسین
* کشتار دیریاسین
قل عام مردم دیریاسین در 1947 رخ داد و شاید از قساوت‌بارترین و فاجعه‌آمیزترین اقدامات صهیونیست‌ها به شمار می‌آید. گروه ایرگون به رهبری مناخیم بگین، کشتار را آغاز کرد و آن هنگام که هاگانا -دیگر گروه نظامی صهیونیستی- به دیریاسین رسید، تقریبا کار تمام شد. کسانی که به دست خونخواران اسرائیلی کشته شدند، جملگی زنان، کودکان و مردان مسن بودند. در حدود پانزده خانه که صاحبان آنها بیرون نرفته بودند، با دینامیت منفجر شدند و ساکنین همه در زیر آوار مدفون گشتند.
پس از قتل عام دیر یاسین بگین که تا آن زمان یک چریک تروریست شناخته می شد مدارج ترقی را به تندی پیمود. او بعدها در توصیف تاثیر این جنایت ننگین خود چنین گفت: «اعراب سراسر کشور از آن پس افسانه‌های وحشیانه قصابی‌های ایرگون را باور کردند و از ترس جانشان فراری می‌شدند. به سختی می‌توان هر اقدام دیگری را در تشکیل اسرائیل موثرتر از این دانست.»
انفجار هتل ملک داوود در بیت‌المقدس
* انفجار هتل ملک داوود
از دیگر اقدامات وحشیانه صهیونیست‌ها که به دستور و اقدام مستقیم مناخیم بگین انجام شد، انفجار هتل ملک داوود است. اين هتل محل رفت و آمد فراوان شهروندان فلسطيني و اقامت مسافران بود. کشف 15 یهودی در میان کشته شدگان هتل ملک داوود بیت‌المقدس نشان داد که سبوعیت مناخیم بگین و هم‌پیالگی‌های صهیونیستش فقط جان اعراب و مسلمانان را نمی‌گیرد بلکه صهیونیست‌ها ماکیاولیست‌تر از این حرف‌هایند.
هنگامی که به بگین دستور دادند هتل ملک داوود را در قدس منفجر کند تنها یک دغدغه ذهن او را به خود مشغول کرده بود: چگونه هتلی را منفجر کند که نام یک پیامبر یهودی بر خود دارد؟ «بلیدی» از اعضای ایرگون می‌گوید: «نشانه‌های بیمارگونه‌ای در چهره بگین نقش بست. تا اینکه یک روز در حالی که چهره‌اش برق عجیبی می‌زد به سراغ ما آمد و گفت: «دیشب داوود پیغمبر را دیدم و به من گفت در ساختن عظمت اسرائیل تردید مکن. نام من آرام نمی‌گیرد مگر آن گاه که دل‌های شما آرام گیرد.» و همین عبارت به کلمه رمزی تبدیل شد که کمتر از 4 ساعت بعد، بگین هتل ملک داوود را بر سر صدها مسافر فرو ریخت.
پیمان منحوس کمپ دیوید
* مناخیم بگین را از کمپ دیوید می‌شناسیم
با این همه شاید تلخ‌ترین خاطره‌ای که نیروهای مقاومت و جهادگران راه آزادی قدس از مناخیم گین در ذهن دارند، هنگام برقراری پیمان کمپ دیوید است. انور سادات که راضی شد در ازای بهایی اندک دست از مقاومت بردارد و نیروی تاثیرگذار مصری را ازجبهه مبارزان مسلمان بیرون ببرد رو در روی همین مناخیم بگین نشسته بود که با دغلکاری کارتر، قصد داشت کلاهی بزرگ بر سر یکی از سردمداران یک کشور بزرگ عربی بگذارد.
قاتلان، جا پای هم می‌گذارند
* یک جایزه بدنام
مناخیم بگین اما، خیلی پیشتر از آنکه شیمون پرزها و باراک اوباماها جایزه صلح نوبل را از آن خود کنند به دریافت این جایزه مفتخر شد. جایزه‌ای که آن قدر به آدم‌های بدنام داده‌اند که خود نیز بدنام شده است. بگین و انور سادات در سال 1978، مشترکا جایزه صلح نوبل را برای ایجاد موفقیت‌آمیز طرح سازش کمپ دیوید دریافت کردند.
می گویند مناخیم بگین هم مانند خیلی از اسلاف -مثلا بن گوریون- و اخلافش -مثلا آریل شارون- اسیر کابوس‌های وحشتناک بود و دست آخر در 1992 در حالت جنون و تنهایی، مرد.
* تولد یک قاتل
مناخیم بگین در خانواده‌ای از جهود روسی به دنیا آمد. او و خانواده‌اش به شدت تحت تاثیر نظریات تئوری‌پرداز یهودی و حامی جنبش‌های مسلحانه صهیونیستی، «ژابونیتسکی» بودند. بگین، در گرماگرم جنگ دوم جهانی، در پوشش نظامیان لهستانی به جنگ با آلمان‌ها پرداخت. در سال 1942 از طریق ایران به فلسطین رفت و به «ایرگون»ها -که یک نیروی افراطی و مسلح صهیونیستی بودند- پیوست. با این همه، نخست وزیر رژیم صهیونیستی که از ژوئن 1977 به این مقام دست یافت، چند خاطره شوم از خود بر جای گذاشته که تلخی آن هیچ‌گاه از زیر زبان خوانندگان و شنودگان از بین نمی‌رود.
کشتار وحشیانه دیریاسین
قل عام مردم دیریاسین در 1947 رخ داد و شاید از قساوت‌بارترین و فاجعه‌آمیزترین اقدامات صهیونیست‌ها به شمار می‌آید. گروه ایرگون به رهبری مناخیم بگین، کشتار را آغاز کرد و آن هنگام که هاگانا -دیگر گروه نظامی صهیونیستی- به دیریاسین رسید، تقریبا کار تمام شد. کسانی که به دست خونخواران اسرائیلی کشته شدند، جملگی زنان، کودکان و مردان مسن بودند. در حدود پانزده خانه که صاحبان آنها بیرون نرفته بودند، با دینامیت منفجر شدند و ساکنین همه در زیر آوار مدفون گشتند.
پس از قتل عام دیر یاسین بگین که تا آن زمان یک چریک تروریست شناخته می شد مدارج ترقی را به تندی پیمود. او بعدها در توصیف تاثیر این جنایت ننگین خود چنین گفت: «اعراب سراسر کشور از آن پس افسانه‌های وحشیانه قصابی‌های ایرگون را باور کردند و از ترس جانشان فراری می‌شدند. به سختی می‌توان هر اقدام دیگری را در تشکیل اسرائیل موثرتر از این دانست.»
انفجار هتل ملک داوود در بیت‌المقدس
* انفجار هتل ملک داوود
از دیگر اقدامات وحشیانه صهیونیست‌ها که به دستور و اقدام مستقیم مناخیم بگین انجام شد، انفجار هتل ملک داوود است. اين هتل محل رفت و آمد فراوان شهروندان فلسطيني و اقامت مسافران بود. کشف 15 یهودی در میان کشته شدگان هتل ملک داوود بیت‌المقدس نشان داد که سبوعیت مناخیم بگین و هم‌پیالگی‌های صهیونیستش فقط جان اعراب و مسلمانان را نمی‌گیرد بلکه صهیونیست‌ها ماکیاولیست‌تر از این حرف‌هایند.
هنگامی که به بگین دستور دادند هتل ملک داوود را در قدس منفجر کند تنها یک دغدغه ذهن او را به خود مشغول کرده بود: چگونه هتلی را منفجر کند که نام یک پیامبر یهودی بر خود دارد؟ «بلیدی» از اعضای ایرگون می‌گوید: «نشانه‌های بیمارگونه‌ای در چهره بگین نقش بست. تا اینکه یک روز در حالی که چهره‌اش برق عجیبی می‌زد به سراغ ما آمد و گفت: «دیشب داوود پیغمبر را دیدم و به من گفت در ساختن عظمت اسرائیل تردید مکن. نام من آرام نمی‌گیرد مگر آن گاه که دل‌های شما آرام گیرد.» و همین عبارت به کلمه رمزی تبدیل شد که کمتر از 4 ساعت بعد، بگین هتل ملک داوود را بر سر صدها مسافر فرو ریخت.
پیمان منحوس کمپ دیوید
با این همه شاید تلخ‌ترین خاطره‌ای که نیروهای مقاومت و جهادگران راه آزادی قدس از مناخیم گین در ذهن دارند، هنگام برقراری پیمان کمپ دیوید است. انور سادات که راضی شد در ازای بهایی اندک دست از مقاومت بردارد و نیروی تاثیرگذار مصری را ازجبهه مبارزان مسلمان بیرون ببرد رو در روی همین مناخیم بگین نشسته بود که با دغلکاری کارتر، قصد داشت کلاهی بزرگ بر سر یکی از سردمداران یک کشور بزرگ عربی بگذارد.
قاتلان، جا پای هم می‌گذارند
* یک جایزه بدنام
مناخیم بگین اما، خیلی پیشتر از آنکه شیمون پرزها و باراک اوباماها جایزه صلح نوبل را از آن خود کنند به دریافت این جایزه مفتخر شد. جایزه‌ای که آن قدر به آدم‌های بدنام داده‌اند که خود نیز بدنام شده است. بگین و انور سادات در سال 1978، مشترکا جایزه صلح نوبل را برای ایجاد موفقیت‌آمیز طرح سازش کمپ دیوید دریافت کردند.
می گویند مناخیم بگین هم مانند خیلی از اسلاف -مثلا بن گوریون- و اخلافش -مثلا آریل شارون- اسیر کابوس‌های وحشتناک بود و دست آخر در 1992 در حالت جنون و تنهایی، مرد.
